فناوری بیومتریک کنترل تردد و حضور غیاب با استفاده از اطلاعات شناسایی به عنوان اطلاعات بیومتریکی مانند اثر انگشت، تشخیص چهره، تشخیص صدا و…، به طور دقیق و مطمئن ثبت می‌شود. این فناوری از اهمیت بسیاری در محیط‌های کاری، امنیتی و دیگر محیط‌هایی برخوردار است. با توجه به اینکه هوش مصنوعی به عنوان یکی از پیشرفت‌های فناوری، روز به روز در حال گسترش و توسعه است، این سؤال مطرح می‌شود که آیا امکانات هوش مصنوعی خطری براین فناوری محسوب می‌شود؟ و برای مقابله با این مشکل چه پیشرفت‌هایی می‌بایست در فناوری‌های بیومتریک صورت گیرد؟
بخش اول: خطرات هوش مصنوعی برای فناوری بیومتریک
هوش مصنوعی با قابلیت شناسایی و تحلیل داده‌ها، می‌تواند در تلاش برای دور زدن فناوری بیومتریک باشد و از طریق شبیه سازی و تقلید اطلاعات بیومتریک، به دسترسی به سیستم‌های کنترل تردد و حضور غیاب برسد. همچنین، با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته، می‌تواند به راحتی دسترسی به سیستم‌های بیومتریک برسد و از آن‌ها بهره‌مند شود. این مسئله می‌تواند برای سازمان‌ها و شرکت‌ها خطراتی ایجاد کند و باعث کاهش امنیت سیستم‌های بیومتریک شود.
بخش دوم: پیشرفت‌های فناوری بیومتریک برای مقابله با خطرات هوش مصنوعی
برای مقابله با خطرات هوش مصنوعی برای سیستم‌های بیومتریک، باید از پیشرفت‌های فناوری بیومتریک بهره‌گرفت. در این راستا، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته: در سیستم‌های بیومتریک، الگوریتم‌های پیشرفته برای شناسایی و تشخیص بیومتریکی فرد به کار می‌روند. این الگوریتم‌ها با استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری عمیق، قابلیت اطمینان بیشتری در تشخیص هویت فرد را دارند و احتمال خطا در تشخیص هویت را به حداقل می‌رسانند.
2- استفاده از ترکیب چندین فناوری: استفاده از ترکیب چندین فناوری بیومتریک، مانند تشخیص چهره، اثر انگشت و تشخیص صدا، باعث افزایش قابلیت اطمینان سیستم‌هایبیومتریک و کاهش شانس تقلید اطلاعات بیومتریک توسط هوش مصنوعی می‌شود.
3- استفاده از سیستم‌های دو مرحله‌ای: استفاده از سیستم‌های دو مرحله‌ای، مانند ترکیب تشخیص چهره با کد عبور، باعث افزایش امنیت سیستم‌های بیومتریک می‌شود و احتمال دسترسی هوش مصنوعی به سیستم‌های بیومتریک را به حداقل می‌رساند.
4- به روزرسانی مداوم: به روزرسانی مداوم سیستم‌های بیومتریک با تکنولوژی‌های جدید، باعث افزایش امنیت و کارایی این سیستم‌ها می‌شود و از قابلیت‌های هوش مصنوعی جدید بهره گرفته شود تا بهترین عملکرد را داشته باشند.
5- آموزش پرسنل: آموزش پرسنل در مورد شناسایی و جلوگیری از تقلید اطلاعات بیومتریک توسط هوش مصنوعی، بهبود امنیت سیستم‌های بیومتریک را تضمین می‌کند.
نتیجه‌گیری:
با توجه به پیشرفت روزافزون هوش مصنوعی، امنیت سیستم‌های بیومتریک ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد و این فناوری را برای دسترسی هوش مصنوعی قابل دسترس قرار دهد. برای مقابلهبا این خطرات، پیشرفت‌های فناوری بیومتریک می‌تواند موثر باشد. استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته، ترکیب چندین فناوری، استفاده از سیستم‌های دو مرحله‌ای، به روزرسانی مداوم و آموزش پرسنل، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند برای مقابله با خطرات هوش مصنوعی در سیستم‌های بیومتریک مورد استفاده قرار گیرد. در نتیجه، با بهره‌گیری از پیشرفت‌های فناوری بیومتریک و هوش مصنوعی، سیستم‌های بیومتریک را امن‌تر و قابل اطمینان‌تر می‌کند و احتمال تقلید اطلاعات بیومتریک توسط هوش مصنوعی را به حداقل می‌رساند. با توجه به اینکه فناوری بیومتریک به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزارها در کنترل تردد و حضور غیاب در سازمان‌ها و شرکت‌ها بکار می‌رود، استفاده از راهکارهای فناوری بیومتریک در ترکیب با هوش مصنوعی، بهبود کارایی و امنیت این سیستم‌ها را تضمین می‌کند.
در نهایت، برای مقابله با خطرات هوش مصنوعی در سیستم‌های بیومتریک، نیاز است که با توجه به پیشرفت های فناوری این دو حوزه، راهکارهای موثری در سطح سیستم و نرم‌افزارهای بیومتریک ارائه شود. در این راستا، می‌توان به ایجاد سیستم‌های تشخیص تقلید، استفاده از الگوریتم‌های پیچیده‌تر و اطلاعات بیشتر برای تشخیص هویت فرد، استفاده از ترکیب چندین فناوری بیومتریک، به روزرسانی مداوم سیستم‌های بیومتریک با تکنولوژی‌های جدید و آموزش پرسنل اشاره کرد. همچنین، توسعه سیستم‌های دو مرحله‌ای با استفاده از مفاهیم هوش مصنوعی و بیومتریک، می‌تواند بهبود قابل توجهی در امنیت سیستم‌های بیومتریک داشته باشد. همچنین، تحقیقات بیشتر در حوزه های هوش مصنوعی و بیومتریک، می‌تواند بهبود بیشتری در امنیت و کارایی سیستم‌های بیومتریک داشته باشد.