تشخیص اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی فردی، از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته است. اما با پیشرفت تکنولوژی و توسعه شبکه‌های ارتباطی، نیاز به روش‌های دقیق‌تر و امن‌تر برای تشخیص فردی احساس شد. اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از این روش‌ها، امروزه در بسیاری از صنایع و سازمان‌ها به کار گرفته می‌شود. در این مقاله، به تاریخچه اسکنر و تشخیص اثر انگشت و توسعه اسکنر اثر انگشت پرداخته می‌شود.
تاریخچه تشخیص اثر انگشت
استفاده از اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی فردی، به دلیل وجود الگوی منحصر به فردی که بر روی انگشت‌های هر فرد وجود دارد، از دیرباز مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در سال ۱۸۹۲، سیر فرانسیس گالتون، عالم انگلیسی، برای اولین بار از اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی فردی استفاده کرد. او متوجه شد که الگوی اثر انگشت هر فرد به صورت منحصر به فرد و متمایز است و با استفاده از این الگوها، می‌توان فردی را شناسایی کرد.
اما استفاده از اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی فردی، تا سال ۱۹۶۰، به دلیل عدم وجود تکنولوژی لازم برای تشخیص دقیق این الگوها، به صورت دستی و توسط افرادی که در این زمینه تخصص داشتند، انجام می‌شد. اما با پیشرفت تکنولوژی و توسعه دستگاه‌های اسکنر اثر انگشت، این روش به صورت خودکار و با دقت بسیار بالا به کار گرفته می‌شود.
توسعه اسکنر اثر انگشت
اولین دستگاه اسکنر اثر انگشت در سال ۱۹۷۱ توسط شرکت ام‌آی‌تی (MIT) توسعه داده شد. این دستگاه با استفاده از یک حسگر اپتیکی، امکان تشخیص الگوی اثر انگشت فرد را فراهم کرده بود. اما این دستگاه، ابعاد بزرگی داشت و از نظر اقتصادی مناسب نبود.
در سال ۱۹۸۴، شرکت نورتل (Northell)، اولین دستگاه اسکنر اثر انگشتی با ابعاد کوچکتر و همچنین با قابلیت اتصال به سیستم‌های کامپیوتری را توسعه داد. این دستگاه از حسگر اپتیکی استفاده می‌کرد و قابلیت شناسایی ۱۰۰۰ الگوی اثر انگشت را داشت.
در سال ۱۹۹۴، شرکت نوکیا (Nokia)، اولین دستگاه اسکنر اثر انگشتی با استفاده از حسگر الکترونیکی را توسعه داد. این دستگاه، با استفاده از حسگر الکترونیکی با قابلیت تشخیص فشار، می‌توانست الگوی اثر انگشت فرد را با دقت بسیار بالا تشخیص دهد. این دستگاه از یک سری مدارات الکترونیکی برای پردازش اطلاعات، استفاده می‌کرد و به عنوان یکی از دستگاه‌های پیشرفته در زمینه تشخیص اثر انگشت، شناخته شد.
در سال ۲۰۰۲، شرکت اسمارت‌کم (SmartCom)، اولین دستگاه اسکنر اثر انگشتی با قابلیت تشخیص الگوی اثر انگشت در زیر لایه‌های پوستی انگشتان را توسعه داد. این دستگاه با استفاده از حسگر اپتیکی و الکترونیکی، می‌توانست الگوی اثر انگشت فرد را با دقت بسیار بالا تشخیص دهد.
امروزه، دستگاه‌های اسکنر اثر انگشت با استفاده از حسگرهای الکترونیکی با قابلیت تشخیص فشار و با دقت بسیار بالا، در بسیاری از صنایع و سازمان‌ها به کار گرفته می‌شوند. این دستگاه‌ها، با استفاده از الگوریتم‌های پیچیده شناسایی، می‌توانند الگوی اثر انگشت فرد را با دقت بسیار بالا تشخیص دهند و در صورت مطابقت با اطلاعات ثبت شده در پایگاه داده، فرد را شناسایی کنند.
- بانکداری و مالی: بانک‌ها و سازمان‌های مالی برای تضمین امنیت معاملات مالی و پیشگیری از سوءاستفاده‌های مالی، از اسکنر اثر انگشت استفاده می‌کنند. با استفاده از این روش، مشتریان می‌توانند به راحتی و با دقت بالا به حساب خود دسترسی پیدا کنند و معاملات مالی خود را انجام دهند.
- امنیتی: سازمان‌های امنیتی و نظامی برای شناسایی و تأیید هویت افرادی که برای ورود به مناطق حساس و محرمانه نیاز دارند، از اسکنر اثر انگشت استفاده می‌کنند. این روش، به دلیل دقت بسیار بالا و عدم قابلیت تقلب، به عنوان یکی از روش‌های مطمئن و امن برای شناسایی فرد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- صنعت خودروسازی: در صنعت خودروسازی، اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی و دسترسی به خودرو، استفاده می‌شود. با استفاده از این روش، فرد مجاز به راحتی و با دقت بالا می‌تواند به خودرو دسترسی پیدا کند و از آن استفاده کند.
- سازمان‌های دولتی: سازمان‌های دولتی برای شناسایی و تأیید هویت افرادی که به مناطق حساس و محرمانه دسترسی دارند، از اسکنر اثر انگشت استفاده می‌کنند. این روش، به دلیل دقت بالا و عدم قابلیت تقلب، به عنوان یکی از روش‌های مطمئن و امن برای شناسایی فرد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- صنعت فناوری اطلاعات: در صنعت فناوری اطلاعات، اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی فردی، برای دسترسی به سیستم‌های کامپیوتری و نرم‌افزارهای مختلف به کار گرفته می‌شود. با استفاده از این روش، فرد مجاز به راحتی و با دقت بالا می‌تواند به سیستم‌های کامپیوتری دسترسی پیدا کند و از نرم‌افزارهای مختلف استفاده کند.
- صنعت هتلداری: در صنعت هتلداری، اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی میهمانان و دسترسی به اتاق‌های هتل، به کار گرفته می‌شود. با استفاده از این روش، میهمانان مجاز به راحتی و با دقت بالا می‌توانند به اتاق خود دسترسی پیدا کنند و از امکانات هتل استفاده کنند.
- صنعت هواپیمایی: در صنعت هواپیمایی، اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی و دسترسی به پرواز‌ها و فرودگاه‌ها، به کار گرفته می‌شود. با استفاده از این روش، مسافران مجاز به راحتی و با دقت بالا می‌توانند به پروازهای خود دسترسی پیدا کنند و از خدمات فرودگاه استفاده کنند.
- صنعت حمل و نقل: در صنعت حمل و نقل، اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی و دسترسی به وسایل نقلیه، به کار گرفته می‌شود. با استفاده از این روش، رانندگان مجاز به راحتی و با دقت بالا می‌توانند به وسایل نقلیه خود دسترسی پیدا کنند و به مقصد خود بروند.
- صنعت آموزشی: در صنعت آموزشی، اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی و دسترسی به ساختمان‌های آموزشی، به کار گرفته می‌شود. با استفاده از این روش، دانش‌آموزان و کارکنان مجاز به راحتی و با دقت بالا می‌توانند به ساختمان‌های آموزشی دسترسی پیدا کنند و از امکانات آنها استفاده کنند.
- صنعت ورزشی: در صنعت ورزشی، اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی و دسترسی به ورزشگاه‌ها و تجهیزات ورزشی، به کار گرفته می‌شود. با استفاده از این روش، ورزشکاران و کارکنان مجاز به راحتی و با دقت بالا می‌توانند به ورزشگاه‌ها و تجهیزات ورزشی دسترسی پیدا کنند و از امکانات آنها استفاده کنند.
نتیجه‌گیری
استفاده از اسکنر اثر انگشت به عنوان یکی از روش‌های شناسایی فردی، در بسیاری از صنایع و سازمان‌ها به کار گرفته می‌شود. با پیشرفت تکنولوژی و توسعه دستگاه‌های اسکنر اثر انگشت، این روش به صورت خودکار و با دقت بسیار بالا به کار گرفته می‌شود. در نتیجه، استفاده از اسکنر اثر انگشت، به عنوان یکی از روش‌های مطمئن و امن برای شناسایی فرد، مورد توجه قرار گرفته است.